kho60

Eg har hatt meir ro og tid til å lesa eller bla i gamle bøker enn tidlegare. Og eg har jammen mange å gå igjennom! Mine foreldre og besteforeldre har tydleg hatt stor glede av det same. Eg kjem over mykje rart og mykje fint. Desse teikningane synes eg var spesielle, og for kvar side i boka kjem det alltid ein ny variant, så nokon har hatt meir eller mindre ubegrensa fantasi her...;)

Eg hadde 4 sånne blomsterpotter, no er det berre 2 igjen :(  Men eg er veldig glad for at eg har klart å teke vare på desse då.
Dei er veldig gamle, arva få bestemor, og eg huska ho fortalde at ho hadde arva dei frå sin familie. Blått er ikkje min farge, men synes dei har nydeleg dekorasjon og fasong.

Dette er ein gammal hestesele. Du synes sikkert eg er sprø, men den synes eg har sin heilt spesielle sjarm, og har fått sin plass på ei søyle i stua :) Då eg var eit par år gammal, hadde me ein hest "Blakken", som brukte denne selen. Eg kan ikkje huska denne hesten, men synes selen er kjekk å ha. Det gamle, i sterk kontrast til det nye, er med på å gje stua mi det uttrykket eg trives best i.

Denne vesle fuglen fann son min på veg heim frå skulen ein dag. Han gjekk då i barneskulen, og det er lenge sidan no ja ;)
Han hadde så stor "omsorg" og" kunnskap" om alt i naturen allerede den gongen, så han tok fuglen forsiktig med seg heim til meg. Han fortalde meg at det var ein Gjerdesmett (eg visste det ikkje). Fuglen døde desverre raskt. Eg vart svært rørt av hendelsen, og bestemte meg for å få fuglen utstoppa og teken vare på. Så derfor har me han den dag i dag. Som eit minne om barndom, omsorg, og for meg...det store i det små :)

Eg har arva eit serveringsfat frå bestemor, som eg synes  er så eventyrleg fint. Ein dag fann eg eit bilde i eit vekeblad, der fatet mitt er avbilda, med årstal og med navnet "Spode" på. Det står også under mitt fat. Det har ein verdi på ca 1890,- og er frå Agent Sorgenfri. Etter denne oppdagelsen, vart det endå kjekkare med bestemors serveringsfat ;)

Dette er bilder eg har skanna frå ei gammal bok som heiter Kristi Efterfølgelser, av Thomas Kempis. Den vart trykt i 1899.
Denne boka har eg arva etter bestemor. Bildene gir meg varme minner frå når eg var liten, og bestemor og eg såg på bildene saman. Derfor synes eg dei er så fine og ha, og er glad for at eg har teke vare på boka.

Som nevnt i bloggen tidlegare, har eg sansen for røtter. Derfor har eg dei overalt, som vist her, i stua, på kjøkkenet og på badet. Berre litt klar lakk som skal til, og så er dei ferdige... til mitt bruk;)  Synes det er noke heilt spesielt med det som naturen har forma sjølv.

Desse to englebildene har følgt meg i mange år, og derfor har dei blitt viktigare og viktigare. Det er som om dei har ein god aura rundt seg, og dei får derfor alltid den beste plassen på veggen. Eg må liksom ha dei i nærleiken.
Kanskje det er mine "guardian angels"....;)

No har bloggen min vert "død" i mange månader, så eg får prøva og ta meg litt i saman igjen.
Eg er så heldig å ha ei datter som er enda meir kreativ enn meg, så dettte bildet fekk eg i gåve frå ho. Alle tinga på bildet har direkte tilknytning til min døde far. Kikkerten, brynet, spikrane, garnet, ting samla i stranda der så ofte var...
Så eit fantastisk bilde, som betyr så mykje for meg, samansett av gode minner og ei fantastisk datter :)))

Her er eit bilete som talar for seg sjølv. Det er teke i Bergen, og det er fyrste gong kong Haakon kom på besøk, etter frigjeringa i 1945. Og det er min bestefar som går i fremste rekkja, til venstre.